عبور روغن پایه از طریق یک بستر محافظ

تا زمانی که تصفیه مجدد به

درستی انجام شود ، خواص روغن پایه تصفیه شده مجدد با ویژگی های روغن پایه بکر (مستقیماً از روغن خام تولید می شود) قابل مقایسه است. تصفیه مجدد روغن استفاده شده فرآیند جدیدی نیست ، اما برخی از نسخه های قدیمی کاربردی آن آلاینده هایی تولید می کنند که از نظر محیط زیستی کمتر از روغن استفاده شده نیستند. به طور کلی ، 3 دسته برای دفع مواد زائد روغن وجود دارد: 1- استفاده مجدد ، از جمله تصفیه مجدد

2- ترک خوردگی حرارتی 3- سوزاندن / استفاده به عنوان سوخت [1] اولین مورد بهترین است و موضوع این مطالعه است . مورد دوم - اگرچه محصولات قابل قبول (ترک خورده) تولید می کند ، اما به اندازه تصفیه مجدد نیست. مورد سوم خاکستر زیادی تولید می کند که حاوی فلزات سنگین است و محیط را آلوده می کند. در اروپا ،

سه گروه از فن آوری ها را می توان نماینده روشهای بازآفرینی موجود دانست: الف) تقطیر با خلا به همراه تیمار رس ب) تقطیر با خلا به همراه تیمار شیمیایی ج) پیش تصفیه هیدروژن به همراه داربست خلاuum در این زمان ، متداول ترین دو فناوری برای تصفیه مجدد روغن استفاده شده عبارتند از: اسید سولفوریک به علاوه سفید کننده زمین و پروپان استخراج pl

سید سولفوریک به علاوه سفید کننده زمین. هر دو فرآیند مقادیر قابل توجهی از بقایا را تولید می کند ، مانند لجن حاصل از رسوب ، تار اسید ، کیک فیلتر از خاک سفید کننده و فاضلاب ، که حاوی فلزات سنگین با غلظت بالا یا اسید سولفوریک (در محدوده 17 w وزنی بر وزن) است. در روش اول ، برخی از منابع [4] حاکی از حدود 200 تن تولید محصولات جانبی مضر برای محیط زیست ، در مقابل هر 1000 تن روغن استفاده شده فرآوری شده است.

تارهای اسیدی در کوره های دوار یا کوره های دیگر سوزانده می شدند [1]. بنابراین ، برخی فرایندهای مدرن باید آنها را جایگزین کنند. یکی از بهترین موارد هیدروتراپی است. روش مورد استفاده تیم ما شامل مراحل زیر است: 1- گرم کردن روغن مصرفی برای جدا کردن ترکیبات آب و نور 2- تقطیر با خلا برای جداسازی روغن گاز ، روغن پایه و مانده تقطیر

 عبور روغن پایه از طریق یک بستر محافظ

، برای از بین بردن اجزای متصل کننده بستر کاتالیزور 4- تصفیه آب از روغن پایه به دست آمده آخرین مرحله با هدف حذف یا کاهش اسیدهای آلی ، کلر ، گوگرد یا نیتروژن ، فلزات (و متالوئیدها) ترکیبات تحت تصفیه شدید آب است شرایط همچنین ، بسیاری از مواد معطر و سایر اشباع نشده (که با مراحل قبلی از بین نرفته بودند) در سطح پایین قابل قبولی اشباع شده اند. این نه تنها کیفیت آن را تا حد زیادی بهبود می بخشد ،

بلکه باعث کاهش تبخیر (افت) آن در موتورها می شود. مخصوص روغنهای چند درجه ای روغن [5]. شیمی هیدروتراپی روغن lube با برش های سبک و متوسط ​​نفت متفاوت است. هدف اصلی تصفیه روغن پایه روغن باکره (قبل از استفاده) کنترل ثبات رنگ آن است. بنابراین ، ترکیبات قطبی (حاوی اکسیژن ، اشباع نشده و غیره) که باعث ایجاد قهوه ای در روغن روان می شوند و همچنین این رنگ را ناپایدار می کنند ، با دمای پایین - هیدروژناسیون با شدت کم از بین می روند [6].

در شرایط شدیدتر (فشارها و دما بالاتر) نیتروژن و گوگرد از بین می رود (به عنوان NH3 و H2S) و مواد معطر اشباع می شوند [1]. این فرآیند دارای مزایای بسیاری است: تولید روغن روان کننده شاخص ویسکوزیته بالا با رنگ خوب و پایدار و مقاومت در برابر اکسیداسیون چاه. هنوز کم یا بدون دور انداختن در عین حال ، خوراک بی کیفیت مصرف می کند. جنبه مهم دیگر این روش این است که تمام محصولات هیدروکربنی آن زخوبی دارند.

به عبارت دیگر ، بازیافت محصول بدون دفع (یا بسیار کم) زیاد است. سایر محصولات هیدروکربوری عبارتند از: برش های سبک می توانند به عنوان سوخت در خود نیروگاه استفاده شوند.