ویاگرا چیست؟

"قرص معروف کوچک و آبی رنگی" که از موثرترین درمان‌ها برای ناکارآمدی جنسی ( اختلال نعوظ) به حساب می‌آید. تا پیش از کشف این اختلال به ندرت در موردش حرف زده می‌شد اما میزان ابتلا به آن در میان مردان به ازای هر دهه افزایش سن ۱۰ درصد بالا می‌رود. به عنوان مثال ۵۰ درصد از مردان در دهه ۵۰ زندگی خود از این اختلال رنج می‌برند و با گذشت هر دهه میزان آن به همین منوال بالا می‌رود. ویاگرا با افزایش جریان خون در آلت تناسلی هنگام تحریک جنسی و آزاد کردن پیام‌رسان‌های عصبی در عضلات صاف عروقی به ترشح ماده‌ای به نام گوانوزین مونوفسفات حلقوی کمک می‌کند که نبود آن باعث اختلال در نعوظ می‌شود.

چگونه کشف شد؟

یک شرکت داروسازی به نام فایزر با تمرکز روی ماده گوانوزین مونوفسفات حلقوی به دنبال کشف دارویی برای تنش‌زدایی از عضلات صاف عروقی بود. نتایج اولیه به اندازه ضعیف بود که قرار شد آزمایش‌ها متوقف شوند. اما آن‌طور که دکتر نیک ترت، یکی از شیمی‌دان‌های ارشد این تیم تحقیقاتی می‌گوید، در گزارش آخرین آزمایش روی این دارو آمده بود: "برخی دردهای عضلانی، سردرد و اختلالات گوارشی دیده شده، آه، بله بعضی پرستارها شاهد نعوظ بوده‌اند."

این کشف نه تنها نادیده گرفته نشد بلکه به ۲۱ آزمایش تخصصی دیگر روی آنچه در نهایت ویاگرا نام گرفت، انجامید، دارویی که در همه آزمایش‌ها موثر شناخته شد. افراد شرکت‌کننده در این آزمایش‌ها به شکلی غیر عادی به دارویی که دریافت می‌کردند علاقمند شده بودند. دکتر پیتر الیس، از دیگر اعضای این تیم تحقیقاتی می‌گوید: "بعضی از بیماران از پس دادن دارو امتناع می‌کردند و برخی دیگر در مورد این که قرصی برایشان باقی مانده یا نه دروغ می‌گفتند. "